Γιώργος Πανταγιάς
Η μεγάλη εικόνα της πολιτικής
H ψηφοθηρία και η μικροπολιτική αντιστρατεύονται την αξία της πολιτικής. Πόσο μάλλον το λάιφ στάιλ. Kαι το κυριότερο οι πρωταγωνιστές της να μην παραπέμπουν σε ανέμπνευστους και απαίδευτους πολιτικούς. Απεναντίας, όταν η πολιτική λειτουργεί ως εργαστήριο παραγωγής στρατηγικής, καθίσταται ζωογόνος. Αρκεί να συγκρίνουμε τις επιδόσεις της τωρινής μικρομεσαίας μιζέριας της πολιτικής τάξης, με τα στρατηγικά επιτεύγματα μιας δημιουργικής περιόδου.
Κύπρος-Ε.Ε: 20 Χρόνια ‘Ενταξης Διδάγματα- Εμπειρίες-Προοπτικές
Στην Κοπεγχάγη το 2002, υπό το φως των διαπραγματεύσεων για λύση του Κυπριακού στη βάση του Σχεδίου Ανάν , Κληρίδης και Σημίτης με αριστοτεχνικούς χειρισμούς, θάρρος και αποφασιστικότητα, πέτυχαν το μεγάλο στόχο της ένταξης. Η απόφαση της Κοπεγχάγης χαρακτηρίστηκε θρίαμβος. Και δεν ήταν υπερβολή μιας και η πορεία ένταξης ήταν πραγματικός άθλος.
Επέτειος
Το Κυπριακό είναι ένα τυπικό πεδίο άσκησης της εθνικής ψυχεδέλειας. Δηλαδή της ικανότητας να διαβάζεις τα πράγματα μόνο μέσα από τα μάτια σου και το κακό σου κεφάλι.
Το μπόλιασμα του ΣΥΡΙΖΑ με τον τραμπισμό
Η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να προσαρμοσθεί στα νέα δεδομένα, τον κατέστησε ευάλωτο στους τυχοδιωκτισμούς ενός ανερμάτιστου εισβολέα και γλεντοκόπου. Ο εισοδισμός του Κασσελάκη, αποδεικνύεται ακάθεκτος. Το ψευδεπίγραφο αριστερό επίχρισμα διαλύθηκε μέσα σε μια απίστευτη ελαφρότητα, μετατρέποντας τον ΣΥΡΙΖΑ σε πολτό. Μείγμα εθνικοφροσύνης, θρησκοληψίας, λαϊκισμού. Ο πολιτικός του λόγος, υπερχειλίζει από κοινοτοπίες. Ο νέος αρχηγός μεταλαμπαδεύει στο κόμμα που ηγείται, την υποκουλτούρα του τραμπισμού.
Οι δρόμοι της Πράσινης Μετάβασης δεν είναι ανοικτοί
Η κλιματική επιβάρυνση, μας επιφυλάσσει αβίωτες θερμοκρασίες , ανεξέλεγκτες πλημμύρες, πρωτοφανείς ξηρασίες. H περιβαλλοντική κρίση δεν αντιμετωπίζεται με εξορκισμούς και αναθέματα. Χρειάζονται νέα πολιτικά εργαλεία. Ο απογαλακτισμός από τα ρυπογόνα και ακριβά ορυκτά καύσιμα, άνθρακα, πετρέλαιο, φυσικό αέριο καθίσταται ζωτική προτεραιότητα. Οι θιασώτες τους στέκονται εμπόδιο στο δρόμο προς την πράσινη ανάπτυξη. Το μέλλον της Ελλάδας με όπλο τον ήλιο και τον άνεμο, δεν είναι το αέριο αλλά οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Υπερτροφία πολιτικαντισμού και κυνισμού
Οι πολίτες που υποστήριξαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, προσδοκούσαν διαφορετικό ήθος και ύφος εξουσίας και σε λελογισμένες πολιτικές. Η απομείωση της κυριαρχίας του, δείχνει ότι οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί επηρεάζουν την ταλάντωση του εκκρεμούς. Η τραγωδία στα Τέμπη εκδικείται. Αν η πολιτική εξοβελίσει τη ζωογόνο και ηθοπλαστική της διάσταση, εξαιτίας της ιδιοτέλειας των πρωταγωνιστών της και της ανάρμοστης συμπεριφοράς τους, γίνεται υποχείριο εξυπηρέτησης προσωπικών και μικροπολιτικών συμφερόντων.
Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο
Η επέτειος, των 20 χρόνων από τις εκλογές του 2004, τις εκλογές του υψηλότερου βαθμού εμπιστοσύνης των πολιτών στην πολιτική και του υψηλότερου βαθμού συμμετοχής στα κοινά, καλεί σε μια αναζήτηση του χαμένου ψηφοφόρου. Δηλαδή σε κάτι σαν αναζήτηση του χαμένου χρόνου.
Το μαγνητικό πεδίο του εθνοκεντρισμού
Στις πολυάριθμες αυταπάτες της αυτοσυνείδησης μας, είναι ο ελληνοκεντρισμός. Μια ασύνετη αντίληψη ναρκισσισμού και εσωστρέφειας. Οι θιασώτες της, υποτιμούν τις διασυνδέσεις οικονομιών και κοινωνιών, όπως συμβαίνει με το εγχείρημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η αναδίπλωση σε εθνοκεντρισμούς επιτείνει την ενοποιητική στασιμότητα. Ενισχύει τη μειωμένη ευρωπαϊκότητα. Τα κόμματα επιστρατεύουν για τις Ευρωεκλογές ακατάλληλους και άσχετους, αντί ικανών και άξιων ευρωπαϊστών.
Η οξείδωση της αντιπολίτευσης
Η ασυμμετρία του πολιτικού συστήματος, δείχνει ότι ο δικομματισμός είναι πλέον παρελθόν. Τα σπαράγματα της αντιπολίτευσης το επιβεβαιώνουν. Η πλεονάζουσα έλξη του Πρωθυπουργού, οφείλεται στην αδυναμία των ανταγωνιστών του. Η αμφισβήτηση της κυριαρχίας του Κυριάκου Μητσοτάκη, προϋποθέτει σύγχρονη αντιπολίτευση με αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση. Και το σπουδαιότερο, να διαθέτει την απαραίτητη ηγετικότητα και την απαιτούμενη κυβερνησιμότητα.