Η προοπτική της είναι συνυφασμένη με την απάντηση που θα δώσει στο καίριο ερώτημα: Είναι εφικτός ο συνδυασμός οικονομικής αποτελεσματικότητας με κοινωνική αλληλεγγύη; Ο πρωταρχικός ρόλος της πολιτικής των σοσιαλδημοκρατών- και η δικαίωσή της -είναι ο σχεδιασμός του αύριο.
Ουσιαστικά αντισυστημικές δυνάμεις είναι εκείνες που αντιστρατεύονται την υστέρηση, τη στασιμότητα, το αντιπαραγωγικό και παρασιτικό μοντέλο καθώς και τις απολιθωμένες κομματικές δομές. Το παράδοξο είναι ότι σήμερα, οι δυνάμεις αυτές εγκαλούνται για τη συστημικότητά τους.
H νέα εποχή χρειάζεται νέες πολιτικές κατηγορίες, καινούριες πολιτικές έννοιες και, εν πάση περιπτώσει νέα σκέψη. Με μια φράση απαιτείται ένα νέο πολιτικό εποικοδόμημα.
Τα κομματικά φρούρια είναι πλέον ακατάλληλα. Οι παραδοσιακές διαχωριστικές γραμμές ανεπίκαιρες. Οι ιδέες και οι αντιλήψεις τέμνονται. Η πολιτική παραμένει ζωτική όταν αποδεικνύεται περιπέτεια ιδεών. Η αξία της υπερβαίνει τους κομματικούς ανταγωνισμούς. Η χρησιμότητά της δεν προσμετράται με τη βλάβη στον αντίπαλο. Απεναντίας, η πολιτική χρειάζεται να είναι ένα Τεχνικό Δελτίο Έργου που συνδυάζει το Μίκρο με το Μάκρο, επιδιώκοντας καθαρούς και μετρήσιμους στόχους...
Ο τίτλος είναι παραπλανητικός, καθώς οι ιστορίες και οι ήρωές του προκαλούν το ενδιαφέρον και των δύο φύλων. Στα πέτρινα χρόνια της μετεμφυλιακής Ελλάδας η ποδοσφαιρική ομάδα του Ολυμπιακού επισκέφθηκε τη Μακρόνησο, για έναν φιλικό ποδοσφαιρικό αγώνα με τους έγκλειστους στον αποκαλούμενο τότε «νέο Παρθενώνα» της Ελλάδας. Το διήγημα του Γιώργου Πανταγιά στη συλλογική έκδοση που επιμελήθηκε ο Θανάσης Νιάρχος.