Αχιλλέας Γραβάνης
Athens Voice, 01/10/2020
Βιώνουμε για άλλη μια φορά τη διγλωσσία της Αριστεράς: από τη μια να δηλώνει το έντονο ενδιαφέρον της για τη δημόσια υγεία και από την άλλη να στηρίζει κάθε ανεύθυνη συμπεριφορά των πολιτών που την βάζει σε κίνδυνο, υποβοηθώντας τη διασπορά του ιού στη κοινότητα. Αντί με την οργανωμένη παρουσία της στους μαζικούς χώρους να ενημερώνει, να νουθετεί, να στρατεύει τους πολίτες, ιδιαίτερα τους νέους, σε υπεύθυνες συμπεριφορές για τους ίδιους και τους συνανθρώπους τους, δικαιολογεί κάθε ανεύθυνη συμπεριφορά τους για μικροπολιτικά οφέλη.
Τα παραδείγματα πολλά: στηρίζει τις παράνομες και επιδημικές πλέον κάθε χρόνο καταλήψεις των σχολείων από τους μαθητές, τον μεταμεσονύκτιο συνωστισμό των νέων στις πλατείες και τα πάρκα δίχως μάσκα και αποστάσεις, αποκρύπτει ιδεοληπτικά τον κίνδυνο για τους ίδιους και την κοινότητα που διατρέχουν οι ευάλωτοι στη λοίμωξη μετανάστες στο κέντρο της Αθήνας.
Με την αγωνιώδη της προσπάθεια για αντιπολίτευση στην κυβέρνηση υποβαθμίζει τη σημασία της ατομικής ευθύνης στο θέμα της πανδημίας. Και είναι κρίμα γιατί έχει πεδίο δόξης λαμπρό για αντιπολίτευση. Κι αυτό γιατί η κυβέρνηση ολιγωρεί σε κάποιες κρίσιμες δράσεις της, λαμβάνοντας μέτρα αργά η κάτω από πίεση με αποτέλεσμα να είναι αποσπασματικά.
Για παράδειγμα, από τον Ιούλιο προτείναμε εδώ στη φιλόξενη AthensVoice, τη χρήση μάσκας από όλους σε όλους τους χώρους συνωστισμού, τόσο στους εσωτερικούς όσο και στους εξωτερικούς (πολυσύχναστοι δρόμοι, πλατείες κ.λπ.). Η απόφαση για την αύξηση των μέσων μαζικής μεταφοράς για την ελάττωση του συνωστισμού, με την κινητοποίηση των τουριστικών λεωφορείων και αυτών των ΚΤΕΛ, άργησε περίπου ένα μήνα. Η πρόσφατη ενεργοποίηση κινητών ομάδων υγείας για τον έλεγχο της διασποράς του ιού στο πυκνοκατοικημένο κέντρο της Αθήνας με τους ευάλωτους πληθυσμούς φτωχών ανθρώπων και μεταναστών, θα έπρεπε να είχε γίνει νωρίτερα.
Η Αριστερά έχει υιοθετήσει την πολιτική τρομοκράτησης του αντιθέτου λόγου παντού, κατεξοχήν όμως στον νευραλγικό χώρο της εκπαίδευσης, πριμοδοτεί τη στοχοποίηση του υπεύθυνου και ορθού λόγο με τους δημοσιογράφους και τα ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης φερέφωνά της, με τους συλλόγους της σφραγίδες, με τους συλλόγους που ελέγχει.
Καθηγητές όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης τρομοκρατημένοι, άφωνοι, μαθητές, φοιτητές που φοβούνται να μιλήσουν, να πουν τη γνώμη τους μην υποστούν την μήνιν, φραστική αλλά κάποιες φορές και σωματική, των «προοδευτικών» δυνάμεων. Μια εκπαιδευτικός μου έγραψε προ ημερών: «κι εμείς οι λίγοι που προσπαθούσαμε να μάθουμε στους μαθητές μας και τις υποχρεώσεις τους τα ακούγαμε από “προοδευτικούς” γονείς και συναδέλφους».
Το βίωσα προσωπικά τις τελευταίες μέρες, όταν ανέδειξα το θέμα ταμπού της διασποράς της λοίμωξης στους μετανάστες στο κέντρο της Αθήνας, για το οποίο σήμερα όλοι μιλούν, και έλαβα εγγράφως στους τοίχους την Ιατρικής Σχολής στο Ηράκλειο το ανώνυμο μήνυμα μιας μειοψηφίας Αριστερών φοιτητών «Γραβάνη σκάσε». Η αντιδημοκρατική επιβολή της Αριστεράς, κυρίως στην εκπαίδευση, έχει συνεισφέρει σημαντικά στην υστέρηση της χώρας. Εξίσου υπεύθυνη είναι βέβαια και η απόσταση, η απουσία αυτών που την υφίστανται και δεν μιλούν. Θέλει τόλμη και αρετή η ελευθερία, ιδιαίτερα αυτή των δασκάλων.