Γιώργος Πανταγιάς
Το άγος των Τεμπών και οι βαριές ευθύνες
Η άρνηση της αλήθειας, δεν αλλάζει την αδιάψευστη πραγματικότητα. Απεναντίας υποκρύπτει πρόθεση συγκάλυψης των αναντίρρητων ενοχών. Ο θάνατος και οι λαβωμένες ζωές στα Τέμπη, ήταν η κατάληξη της αμεριμνησίας και της εγκληματικής αδιαφορίας. Οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί ενέχονται για τις υποκειμενικές τους ευθύνες.
Ελληνοτουρκικές σχέσεις, από τη στιγμή στη διάρκεια
Ο καταστροφικός σεισμός στην Τουρκία καθιστά απαραίτητη την αλληλεγγύη της Ελλάδας, στηρίζοντας τον δοκιμαζόμενο πληθυσμό της γείτονος. Ταυτόχρονα θέτει επί τάπητος την ανάγκη αποκλιμάκωσης της έντασης. Η καταλλαγή συνιστά ζωτική προτεραιότητα για τις δύο χώρες. Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι εξαιρετικά δύσκολη εξίσωση. Πρωτίστως, χρειάζονται βιώσιμες πολιτικές μακράς πνοής.
Κυπριακοί στροβιλισμοί.
Το Κυπριακό δεν είναι ένα ανεπίλυτο πρόβλημα. Ωστόσο το συντηρεί και το επιδεινώνει η απουσία μιας ισχυρής και στιβαρής ηγεσίας ,η οποία να πιστεύει αλλά και να επιδιώκει την επίλυσή του. Τα αδιέξοδα που έχουν σωρευτεί, πιστοποιούν την αδυναμία ηγεσιών, να ανταποκριθούν με επάρκεια και αποτελεσματικότητα, στις ευκαιρίες, για την επανένωση της Μεγαλονήσου. Και το κυριότερο ήταν δέσμιες μονομερειών, αυταρεσκειών ακόμη και εθνικιστικών ψυχώσεων.
Οι δύο όψεις της Ελλάδας
Oι θετικές και αρνητικές όψεις της χώρας, αναδεικνύουν με ενάργεια τον διαμετρικά αντίθετο τρόπο κατανόησης και νοηματοδότησης, των όσων συμβαίνουν γύρω μας. Οι θύλακες της παλιάς Ελλάδας συντηρούν την υστέρηση. Oι εκφραστές της νεωτερικότητας, ενσαρκώνουν την εναρμόνισή μας με το σύγχρονο κόσμο.
Οσμή ναφθαλίνης
Στο πεδίο της πολιτικής, καθρεφτίζεται η αδυναμία απεξάρτησης μας, από το χθες. Οι επικρατούσες παθογένειες εμποδίζουν, αν δεν ακυρώνουν, τη διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικοπολιτικής συνειδητοποίησης. Οι πολιτικές ηγεσίες υιοθετώντας στρατηγήματα, αδυνατούν να επενδύσουν στη μεγάλη εικόνα. Παραμένουν δέσμιες μιας μικρομεσαίας μιζέριας.
Μια ακτινογραφία προεκλογικής παραζάλης
H μάχη για την εξουσία είναι ανελέητη. Αρχές και αξίες εγκαταλείπονται. Κυριαρχούν ο κυνισμός, ο δόλος, η εχθροπάθεια, οι κραυγές και οι ψίθυροι. Το χειρότερο, επικρατεί η αντίληψη, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Οι δυσώδεις αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών δημιουργούν εικόνα βάλτου στην πολιτική ζωή, ενισχύοντας περαιτέρω την κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών, απέναντι στους θεσμούς και στους εκπροσώπους τους.
Η Εξωτερική Πολιτική ως αντίδραση
Ο αυθεντικός πατριωτισμός δεν αντιλαμβάνεται τα υποκείμενα της πολιτικής, ως παρελθόν ή ως νεκρά σύμβολα, ανακαλώντας ιστορικά γεγονότα, ακόμη και αναμνήσεις. Tα εθνικά συμφέροντα και τα κυριαρχικά δικαιώματα δεν υπηρετούνται με βολοταρισμούς και προσωπικές στρατηγικές. Το ζεύγμα Ελλάδας Τουρκίας συνδέεται με τις μεταβολές και τις εκκρεμότητες στην ευρύτερη περιοχή. Η εξωτερική πολιτική ως αντίδραση, αποδεικνύεται ατελέσφορη.
Πράσινη ενεργειακή ανακολουθία
Ο ενεργειακός μας αναχρονισμός είναι απότοκος της γενικότερης υστέρησης. Η ιθύνουσα πολιτική τάξη, απεμπόλησε τη δυνατότητά της να βάλει τη χώρα σε μια τροχιά απεξάρτησης από τα ρυπογόνα και ακριβά ορυκτά καύσιμα. Η πράσινη ενεργειακή μετάβαση είναι δείκτης, για να κρίνουμε και να αξιολογήσουμε την αξία και την χρησιμότητα του πολιτικού προσωπικού.
Τα ραντάρ της βιοπολιτικής
Οι πρωταγωνιστές του κομματικού ανταγωνισμού, όσο δεν απαγκιστρώνονται από το σύνδρομο του κυβερνητισμού και του απαίδευτου αντιπολιτευτικού λόγου, αδυνατούν να ανταποκριθούν, «στην αναγκαιότητα διευρυμένης αντίληψης της πολιτικής». Ουσιαστικά σκηνοθετούν το δράμα της υστέρησης της Ελλάδας, περνώντας κάτω από τα ραντάρ της βιοπολιτικής.