Εφημερίδα Έθνος
17 Οκτωμβρίου 2014
Η πολιτική, όταν ταυτίζεται με τον τακτικισμό, εκδικείται. Σε μικρό χρονικό διάστημα μπορούν να προκληθούν αλλαγές και ανατροπές. Δεν είναι τυχαίο που μέσα σε λίγες μέρες μεταβλήθηκαν τα οικονομικά δεδομένα στη χώρα μας. Τα γκρίζα σύννεφα της κρίσης συγκεντρώθηκαν ξανά. Η αβεβαιότητα είναι και πάλι παρούσα.
Η νέα κατάσταση επιβεβαιώνει τη ρευστότητα των οικονομικών εξελίξεων, αλλά και την επισφάλεια της ελληνικής οικονομίας. Οι αναταράξεις που προκλήθηκαν, λόγω της αύξησης των επιτοκίων, της πτώσης του χρηματιστηρίου και της αρνητικής στάσης των αγορών, αποδεικνύουν πόσο επιζήμια είναι τα πολιτικά παιχνίδια.
Οι πρωταγωνιστές του νέου δικομματισμού μπροστά στο ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών κατέφυγαν στον λαϊκισμό και στην παροχολογία. Με το βλέμμα στραμμένο στην προεδρική εκλογή και στις δημοσκοπήσεις, προέταξαν το κομματικό συμφέρον, βαφτίζοντάς το εθνικό.
Το πρόσφατο δυσμενές οικονομικό κλίμα είναι απόρροια των πολιτικών που ακολουθούν την τελευταία περίοδο τόσο η κυβέρνηση όσο και η αντιπολίτευση. Υποστηρίζουν ανεδαφικές θέσεις εκτός, οικονομικής πραγματικότητας, που υπερβαίνουν ή αντιστρατεύονται τις δεσμεύσεις και υποχρεώσεις της χώρας. Το βλέμμα τους είναι αποκλειστικά στραμμένο στις εσωτερικές εξελίξεις. Υιοθετώντας τον λαϊκισμό, καταλήγουν να υπηρετούν με διαφορετικό τρόπο, την ίδια στην ουσία αντιμνημονιακή ατζέντα.
Ο μεν Σαμαράς, πολιτευόμενος φοβικά, βιάστηκε να εξαγγείλει την έξοδο από τα μνημόνια. Κι αυτό τη στιγμή που δεν έχουν απαντηθεί ακόμη καίρια ερωτήματα για το πώς θα καλυφθούν οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας, με ποιες προϋποθέσεις θα επανέλθει απρόσκοπτα στις αγορές, με ποιο τρόπο θα διευθετηθεί το δημόσιο χρέος. Το άγχος του να εξαργυρώσει πολιτικά το έργο της κυβέρνησης τον οδήγησε σε άτεχνες πολιτικές και επικοινωνιακές ενέργειες.
Ο δε Τσίπρας, επιδεικνύοντας άγνοια κινδύνου δηλώνει ότι δεν θα δεχθεί καμία συμφωνία για το χρέος. Επενδύοντας στην κοινωνική δυσαρέσκεια, κάνει σημαία την αντιμνημονιακή του στρατηγική. Θεωρώντας τη δημοσκοπική άνοδο ως επιβράβευση της πολιτικής του, ενισχύει τον καταγγελτικό του λόγο. Αδυνατώντας να μετεξελιχθεί σε δύναμη κυβερνητικής ευθύνης, αντικειμενικά επιτείνει το κλίμα αβεβαιότητας και οικονομικής αστάθειας.
Θέλοντας να εξυπηρετήσουν κομματικές σκοπιμότητες, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση επέδειξαν για μια ακόμη φορά ανεπάρκεια και αμεριμνησία. Ακολουθώντας αμφότερες αβαθή πολιτική πιάστηκαν αδιάβαστες για τους κανόνες που διέπουν το ευρωπαϊκό και διεθνές πλαίσιο, εντός του οποίου οφείλει να κινείται η χώρα.