Γιώργος Πανταγιάς
Υπαρξιακή η κρίση του ΣΥΡΙΖΑ
Η ανακολουθία του με την κανονικότητα τον κατέστησε, ιδεολογικά, κοινωνικά, πολιτικά, αφυδατωμένο σχήμα. Ο δημόσιος λόγος του, απέπνεε παρελθόν. Επακόλουθο ήταν να βρεθεί εκτός εποχής. Η ηγεσία του δεν αντιλήφθηκε τα υπόγεια ρεύματα στο εκλογικό σώμα. Ούτε άκουσε τη βοή τους. Ο εγκλεισμός του Αλέξη Τσίπρα στο στενόχωρο κομματικό περιβάλλον, του στέρησε τη δυνατότητα να αναζητήσει ένα νέο πολιτικό εαυτό.
Ο προβιβασμός του ΠΑΣΟΚ
Μετά τον εκλογικό σεισμό, ο αναδασμός στο χώρο της κεντροαριστεράς δημιουργεί γόνιμο έδαφος για τον επαναπατρισμό στο ΠΑΣΟΚ πρώην ψηφοφόρων του. Η πανωλεθρία του ΣΥΡΙΖΑ προδιαγράφει την απαρχή μιας αντίστροφης μέτρησης. Η εκλογική επίδοση του ΠΑΣΟΚ είναι αέρας στα πανιά του. Αρκεί να “ανοίξει” στα μηνύματα της νέας εποχής. Η αιμορραγία πρώην εκλογέων του προς τον Μητσοτάκη, καθιστά ζωτική προτεραιότητα τον εκσυγχρονισμό του.
Κυρίαρχη επιλογή, το μη χείρον βέλτιστον
Οι πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής κρίνονται και αξιολογούνται αυστηρά τώρα που πλησιάζει η ώρα να πέσει η αυλαία. Το ρεπερτόριό τους είναι μεταξύ δράματος και κωμωδίας. Η κοινωνία των χαμηλών προσδοκιών είναι απότοκος της ατροφίας, της υπάρχουσας πολιτικής τάξης. Η απαγκίστρωση της από τις παλιές συνταγές και τα διάφορα στρατηγήματα είναι εκ των ων ουκ άνευ, για να πάψει να είναι το μη χείρον βέλτιστον, κυρίαρχη επιλογή.
Για τον Ηλία, τον φίλο μου
Αυτός ο συχνά ερμητικά κλειστός, ακόμα και για τους φίλους του, άνθρωπος έμοιαζε να κρύβει μέσα του έναν αδέσμευτο και «προκοινωνικό» παιδικό αυθορμητισμό. Ενώ η «δημόσια ταυτότητά» του ήταν σαφής και αναγνώσιμη, η ιδιωτική του αλήθεια παρέμενε σχεδόν άγνωστη.
Ευρωπαϊκή Ενοποίηση, επιβεβλημένο βήμα
Η ευρωπαϊκή συνδημιουργία, είναι το επιβεβλημένο βήμα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της οικονομικής, τεχνολογικής και πολιτικής εξέλιξης που επιβάλλει ο ισχυρότερος διεθνής ανταγωνισμός, με πρωτεργάτες τις «μεγάλες δυνάμεις».
Εκλογική μάχη με ακατάλληλα όπλα
Ο πολιτικός ανταγωνισμός ενόψει εκλογών, επανήλθε στα γνωστά κλισέ και στα ξεπερασμένα στερεότυπα. Οι πρωταγωνιστές έχουν υποκαταστήσει τα πραγματικά διακυβεύματα του τόπου, με την προσωπική και κομματική τους, επιβίωση. Η στέρεη, ισχυρή και βιώσιμη κυβερνησιμότητα δεν διασφαλίζεται με διάφορα στρατηγήματα. Ούτε με αυταρέσκειες και μονομέρειες. Και πολύ περισσότερο με συνταγές του παρελθόντος.
Πρεσβευτές μιζέριας, στασιμότητας, επισφάλειας
Η απαισιοδοξία της νόησης, διευρύνει τα ρήγματα της εμπιστοσύνης και της αξιοπιστίας των θεσμών. Η αισιοδοξία της βούλησης, έχει απωλέσει την προωθητική της δύναμη. Tα αξιακά αποθέματα συρρικνώθηκαν. Τα φωτεινά κοινωνικά προτάγματα έπαψαν να είναι ελκυστικά.Tα μεγάλα πολιτικά εγχειρήματα είναι ανύπαρκτα. Η ατροφία της πολιτικής στερεί από την Ελλάδα, τη δυνατότητά της να γίνει τολμηρά σύγχρονη.
Η εξίσωση των κυβερνήσεων συνεργασίας
Το ρήγμα των εκλογέων με τα αποκαλούμενα συστημικά κόμματα, έχει διευρυνθεί. Η κρίση εμπιστοσύνης εντείνεται. Το νέφος καχυποψίας τροφοδοτεί αλόγιστες αντιλήψεις. Τα Τέμπη έχουν δραστικές επιπτώσεις. Το εκκρεμές της πολιτικής αιωρείται. Η αυτοδυναμία της ΝΔ απομακρύνεται, ακόμη και σε μια δεύτερη αναμέτρηση. Οι κυβερνητικές συνεργασίες εισβάλλουν δυναμικά στην μετεκλογική πραγματικότητα.
Τα βαλτόνερα της υστέρησης
Η Ελλάδα βρίσκεται σε αέναη σύγκρουση με τον εαυτό της. Οι απολιθωμένες πολιτικές δομές αγκαζέ με τις δυνάμεις της οπισθοδρόμησης, την κρατούν στην υστέρηση. Ο δρόμος προς την πρόοδο είναι ναρκοθετημένος. Στον καθρέπτη της ενεργειακής κρίσης είναι διακριτή η αδυναμία της χώρας, να αξιοποιήσει τα αξιοζήλευτα πλεονεκτήματα για βιώσιμη ανάπτυξη και περιβαλλοντική προστασία.