Δημόσιος λόγος
Το νέο στοίχημα του Αλέξη Τσίπρα
Στις θάλασσες δραπετεύουμε αρνούμενοι την ανοίκεια εγγύτητα της ζώσας πραγματικότητας. Στο κοινωνικό αρχιπέλαγος αντέχουν ικανοί και τολμηροί πολιτικοί κολυμβητές. Ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί την προσωπική, υπαρξιακή και ιδεολογικοπολιτική του υπέρβαση. Μια επιλογή που έχει και ψυχαναλυτική διάσταση. Θέλει να σκοτώσει το ΣΥΡΙΖΑ. Επιδιώκει να αποκολληθεί από το παρελθόν του. Η αναθεώρηση είναι δείκτης επίγνωσης. Ο πρώην Πρωθυπουργός είναι υπολογίσιμος πολιτικός αντίπαλος.
Σοκαριστικά ψέματα και αυταπόδεικτες αλήθειες
Ο πυρήνας των ιδεολογημάτων του Τράμπ, βρίσκεται στον αντίποδα της προόδου, του ορθολογισμού, της επιστήμης. Δεν μισεί μόνο την Ευρώπη αλλά και όλο το δυτικό κόσμο. Ως μπίζνεσμαν, την πολιτική την αντιλαμβάνεται με επιχειρηματικούς όρους. Κήρυκας του μίσους και του φόβου καταφεύγει σε σκιαμαχίες. Χαρακτηρίζει την κλιματική αλλαγή απάτη, την πράσινη ενέργεια καταστροφική. Δεν είναι μόνο κτηματομεσίτης αλλά και πλασιέ των ορυκτών καυσίμων.
Υπήρξαν χαμένες ευκαιρίες στο Κυπριακό;
Οι ευκαιρίες συναρτώνται με τις ευρύτερες διεθνείς εξελίξεις και συγκυρίες. Η αξιοποίηση αυτών των συγκυριών απαιτεί πρωτοβουλίες, συνέπεια και αξιοπιστία. Είναι τραγικό, αλλά, όποτε οι Τούρκοι εθνικιστές πόνταραν στον δικό μας μεγαλοϊδεατισμό και απορριπτισμό, δεν λάθεψαν. Κέρδισαν περισσότερα από όσα ανέμεναν.

«Σας κρατήσαμε ζωντανούς, τι άλλο θέλετε;» – Ο κυνισμός στο μεγαλείο του
Oι πυρκαγιές κατά τους θερινούς μήνες, αν και είναι ο εφιάλτης μας, έχουν γίνει πλέον οργανικό κομμάτι της αποκαλούμενης κανονικότητας. Οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης δεν αντιμετωπίζονται ως πραγματική απειλή. Οι ανομίες και αυθαιρεσίες στο φυσικό και οικιστικό περιβάλλον, αποσιωπώνται. Οι εσκεμμένοι εμπρησμοί υποτιμούνται. Η αμέλεια κάποιων ασυνείδητων πολιτών απενοχοποιείται. Οι ευθύνες δε της αυτοδιοίκησης, τοπικής-περιφερειακής για έργα πρόληψης μετακυλίονται στο κράτος. Η ανεπάρκεια των μηχανισμών πυρόσβεσης αλλά και η ανικανότητα των κυβερνώντων αποδεικνύονται πρωτοφανείς.

Η πολιτική ως επάγγελμα
«Αποϊδεολογικοποίηση» και «αποπολιτικοποίηση» της πολιτικής άφησαν ανέπαφο ένα σκληρό και δύσμορφο πυρήνα. Την πολιτική ως επάγγελμα. Ως τρόπο επιβίωσης και διατήρησης ενός κοινωνικού status. Και η εναγώνια προσπάθεια διατήρησης «κεκτημένων» οδήγησε σε ένα γαϊτανάκι «κομματικών μεταγραφών».

«Μοίρα γύρευες τρόπο να μας πληγώσεις»
Με διπλή ψυχή, του Κύπριου και του Ελλαδίτη, ο Γιάννος Κρανιδιώτης υπήρξε σπουδαίος, δημιουργικός, διορατικός, τολμηρός. Υπερβατική προσωπικότητα με ηγετική παράσταση. Η μοίρα τον κτύπησε αλύπητα, στερώντας τη φυσική ηγεσία μιας επανενωμένης Κύπρου. Αν δεν είχε φύγει απ’ τη ζωή ο εμπνευστής της ευρωπαϊκής προοπτικής της, το Κυπριακό δεν θα είχε οδηγηθεί στο τέλμα, με το φάσμα της διχοτόμησης να πλανάται πάνω από την πατρίδα του.

Το χειρότερο σενάριο, ένας «αυτοκράτορας» Τραμπ
Η μελέτη της Ιστορίας υποδεικνύει ότι οι Δημοκρατίες καταλύονται εύκολα μετά την άλωση της κεντρικής εξουσίας. Ο Τραμπ έχει αρχίσει τη στρατιωτικοποίηση της Αμερικής. Το κακό σενάριο λοιπόν δεν είναι εμφύλιος πόλεμος άμεσα, αλλά ίσως μια παρατεταμένη περίοδος αυξανόμενου αυταρχισμού με κατάλυση των ελευθεριών και δικτάτορες με αυτοκρατορικές εξουσίες που θα κάνουν εκλογές α λα Πούτιν.

“Σας κρατήσαμε ζωντανούς τι άλλο θέλετε;” Ο κυνισμός και η εκκωφαντική σιωπή για το έγκλημα στο Θυμάρι

Όταν πολιτική κάνουν σύμβουλοι και δημοσκόποι, οι πολιτικοί πάνε περίπατο…
Ισχύει εδώ και δεκαετίες, αλλά τώρα πια έχει γίνει καθεστώς. Κυβερνήσεις και πρωθυπουργοί, κόμματα και αρχηγοί έχουν γίνει δούλοι των πολιτικών συμβούλων και των δημοσκοπήσεων. Πριν πάρουν οποιαδήποτε απόφαση παραγγέλλουν έρευνες, για να δουν αν συμφωνεί η «κοινή γνώμη» με κάτι που πάνε να κάνουν.